Tongariro crossing en de weg ernaar toe
7 februari 2016 - Mount Tongariro, Nieuw-Zeeland
Vrijdag gingen we weer op pad met de bus, nu richting Tongariro NP. We zijn eerst nog gestopt bij Mud Pools, lekker bubbelende modder, helaas beetje te warm om in te gaan! :-) in wai-o-tapu nog meer hete bronnen en wateren gezien. De laatste had een lekker kleurtje (zie foto!). Die heet ook de devils crater. Om 10:15 uur ging lady knox spuiten, met behulp van zeep ging ze elke dag op dezelfde tijdstip dat doen. Dat was wel geinig om te zien. Onderweg naar het hotel hebben we mooie vulkanen gezien en ook het kiwibord!
De volgende ochtend om half 8 stond de bus klaar om ons naar het begin van de Tongariro crossing te brengen. Natuurlijk even op de foto bij het beginbord. Het miezerde wel wat dus toch maar jas aangetrokken maar het was best warm ondanks de bewolking. Jas aan, jas uit....gelukkig werd het snel droog. Bij het punt Soda Springs stond er nog een waarschuwingsbord....of je wel was voorbereid op wat er ging komen....je kon nog terug..nee doorgegaan natuurlijk. Vanaf daar ging het best steil omhoog via trappetjes en steile paadjes. Het uitzicht was wel erg mooi. Bij South Crater werd het kouder dus wat meer aangedaan. Via smalle met stenen bedekte weggetjes omhoog gegaan. Ik kon nog naar de top maar daar was het erg bewolkt dus je kon niks zien volgens Margot en Jan die er net vandaan kwamen. Ik ben dus niet gegaan. Daarna ging ik verder naar beneden, de Red Crater was niet goed te zien. Na een paar meter naar beneden te zijn gegaan, trok ineens de bewolking weg....Krijg ik me toch een mooi uitzicht op de Emerald Lakes en op de Red Crater!!!! Goede timing :-) na een lange vlak stuk kwam ik weer een leuk klimmetje tegen, tussen grote stenen de weg vinden. Maar ook daar werd het beloond met uitzicht op een mooie blauwe meer. Via een smalle bergpad begint het echte dalen, een slingerweggetje die best steil was....op een gegeven moment kwam gelukkig het bos in zicht, het was aardig warm geworden en in het bos was het een stuk beter te doen. Rond 14:40 uur was ik eindelijk beneden! Mooie timing want om 15:00 uur zou de bus komen, daarna kwam er nog wel eentje hoor maar dan pas om 16:00 uur. In het hotel een heerlijke douche genomen en lekker het bubbelbad ingegaan....dat had ik wel verdiend!
De tocht was best pittig op bepaalde plekken maar zeker de moeite waard, echt super gaaf om te doen.
De volgende ochtend om half 8 stond de bus klaar om ons naar het begin van de Tongariro crossing te brengen. Natuurlijk even op de foto bij het beginbord. Het miezerde wel wat dus toch maar jas aangetrokken maar het was best warm ondanks de bewolking. Jas aan, jas uit....gelukkig werd het snel droog. Bij het punt Soda Springs stond er nog een waarschuwingsbord....of je wel was voorbereid op wat er ging komen....je kon nog terug..nee doorgegaan natuurlijk. Vanaf daar ging het best steil omhoog via trappetjes en steile paadjes. Het uitzicht was wel erg mooi. Bij South Crater werd het kouder dus wat meer aangedaan. Via smalle met stenen bedekte weggetjes omhoog gegaan. Ik kon nog naar de top maar daar was het erg bewolkt dus je kon niks zien volgens Margot en Jan die er net vandaan kwamen. Ik ben dus niet gegaan. Daarna ging ik verder naar beneden, de Red Crater was niet goed te zien. Na een paar meter naar beneden te zijn gegaan, trok ineens de bewolking weg....Krijg ik me toch een mooi uitzicht op de Emerald Lakes en op de Red Crater!!!! Goede timing :-) na een lange vlak stuk kwam ik weer een leuk klimmetje tegen, tussen grote stenen de weg vinden. Maar ook daar werd het beloond met uitzicht op een mooie blauwe meer. Via een smalle bergpad begint het echte dalen, een slingerweggetje die best steil was....op een gegeven moment kwam gelukkig het bos in zicht, het was aardig warm geworden en in het bos was het een stuk beter te doen. Rond 14:40 uur was ik eindelijk beneden! Mooie timing want om 15:00 uur zou de bus komen, daarna kwam er nog wel eentje hoor maar dan pas om 16:00 uur. In het hotel een heerlijke douche genomen en lekker het bubbelbad ingegaan....dat had ik wel verdiend!
De tocht was best pittig op bepaalde plekken maar zeker de moeite waard, echt super gaaf om te doen.
Veel plezier nog gr mama.