De aftrap

Zaterdag 10 juni....eindelijk was het zo ver, we gaan naar Zuid-Korea!!!!
Nadat we de koffers hadden ingecheckt en afscheid hadden genomen van Wanda haar moeder en zusje, gingen we Schiphol verkennen. We zijn gaan eten bij Dutch food...nog even genieten van de Hollandse keuken. Eenmaal bij de gate aangekomen, zagen we dat er 1 uur vertraging was
We kregen meteen water, sap, nootjes en mueslirepen, erg netjes. Uiteindelijk met anderhalf uur vertraging de lucht ingegaan.
Sanne haar moeder heeft ons over zien vliegen....we zijn boven Groningen gevlogen. Wanda zag dat ook vanuit het raam!
Op het vliegveld werden we opgewacht door Gwenda!!! Erg leuk om haar weer te zien en te spreken.
We hebben even wat gedronken en voedsel uitgewisseld...zij had voor ons groene thee kitkat, paarse pringles en normale koekjes!
Zij was heel blij met het eten, waaronder de kaas en appelstroop. Gwenda heeft ons geholpen naar het zoeken van de bus. Wij zijn op de bus gestapt en Gwenda heeft ons uitgezwaaid. Volgens het hotel moesten we de 2e halte hebben maar de chauffeur zei 1e halte, dus wij bij de 1e halte eruit.....moesten we toch nog een stukje lopen. Bij het hotel aangekomen zagen we dat er een bushalte voor de deur was!!! Grrrr die buschauffeur had ongelijk!!!! Maar zo hebben wij even onze benen kunnen strekken ;-)
De hotelkamer was dik in orde, ieder een eigen bed. Het restaurant bij het hotel was ietsjes minder....kippensoep in Zuid-Korea is toch iets anders dan in Nederland, ook de beef-noedelsoep was niet zo lekker. En eten met stokjes is een hele uitdaging! Geen bestek als escape!
Om half 10 ging bij ons het lampje uit, toen we wakker werden dachten we dat we heel lang hadden geslapen...dit bleek wel anderhalf uur te zijn!!
De rest van de nacht verliep op dezelfde manier....

Na het ontbijt hebben we de bus weer terug genomen naar het vliegveld....nee we gingen nog niet naar Nederland terug , maar hebben na veel heen en weer gesjouw met onze koffers de juiste balie gevonden om de auto op te halen die we hadden gehuurd. Een meneer aan de balie had onze geboortedatum gezien en was erg verrast over onze leeftijd...hij zei: its amazing how young you look!!! Ja in Zuid-Korea gebeurt het ook....veel jonger geschat worden.
De auto is heel ruim, want alle 3 de koffers passen in de kofferbak. De gps is gelukkig Engels, we moesten even op weg geholpen worden maar daar gingen we...
(rood =grijs)
De bewegwijzering is gelukkig ook in het engels , de tolpoortjes daarentegen niet....daar gingen we....door de hipass....was niet helemaal de bedoeling, alarm ging af..maar gelukkig geen politieachtervolging gehad! Dit hebben we 2x keer gehad . Gelukkig is het allemaal goed gekomen. De tolmedewerker zal wel gedacht hebben daar heb je weer een gierige Nederlander.
Denk je dat je in Zuid-Korea lekker kan doorrijden op de tolweg door hipass....vergeet het maar als Sanne achter het stuur zit ...wegwerkzaamheden hebben ze ook hier, wel aangekondigd met sirene, zwaailichten en plastic mannetjes alsof er iets heel ernstig is gebeurd.
Onderweg hebben we Silleuk-sa tempel bezocht, deze is uniek vanwege de ligging bij een rivier in plaats van in de bergen.
Door de wegwerkzaamheden zijn we pas rond half 8 gearriveerd bij Sokcho&Guesthouse. Rond 8 uur wordt het hier al donker...we waren net op tijd dus. De tomtom werkt uitstekend! We worden gewaarschuwd voor ongeveer alles, niet altijd op tijd, bijvoorbeeld tunnel inrijden, ben je allang in de tunnel, komt de waarschuwing! Als we goed rijden, krijgen we super mario punten, het is precies zo'n geluidje, erg grappig!

De volgende keer het verhaal Sokcho en Seoraksan NP.